Sosiolinguistik 36: Perancangan Bahasa

KONSEP PERANCANGAN BAHASA:

Perancangan bahasa bererti pembinaan bahasa secara sedar untuk memungkinkan sesuatu bahasa itu berupaya menangani fungsi-fungsi baru yang dikenakan ke atasnya. Bahasa melayu dirancang supaya dapat menjadi bahasa pentadbiran, bahasa undang-undang dan kehakiman, bahasa ilmu, dan bahasa seluruh sistem kehidupan moden.

Perancangan bahasa ini boleh dipercahkan kepada dua bahagian iaitu  perancangan taraf dan perancangan korpus. Perancangan taraf biasanya lebih kepada memberi taraf tertentu kepada sesuatu bahasa manakala perancangan korpus pula lebih kepada membina bahan bahasa tersebut menjadi bahasa yang kemas sistemnya supaya dapat memenuhi taraf yang diberikan kepadanya.

Tetapi dalam entri ini saya akan berkongsi bersama anda tentang perancangan taraf yang terdiri daripada tiga pecahan utama dalam bahasa Melayu iaitu:

1. Bahasa kebangsaan- yang berfungsi sebagai medium penyatuan kaum
2. Bahasa Rasmi- Bahasa rasmi pula merupakan bahasa Melayu yang diguna pakai dalam bidang-bidang profesional seperti pentadbiran, pengurusan, undang-undang, ekonomi, dan lain-lain. Hal ini demikian kerana menurut tafsiran Perlembagaan, istilah rasmi merujuk kepada segala urusan Kerajaan Persekutuan, Kerajaan Negeri, dan Pentadbiran Awam.
3. Bahasa pendidikan-Taraf bahasa Melayu sebagai bahasa penghantar pendidikan atau bahasa ilmu menyediakan ruang yang cukup luas untuk kita memupuk bahasa tersebut sebagai bahasa moden. Hal ini demikian kerana asas kehidupan moden yang terpenting ialah ilmu. Bahasa yang mampu mengungkapkan hal ehwal ilmu dengan sendirinya adalah bahasa moden.